hamerslag.reismee.nl

Dag 21 Sedona - Phoenix

Vandaag stond op de planning om naar Slide Rock state park te gaan maar hier kwam iets tussen. Onze plannen werden verandert en we zijn al richting Phoenix gereden. Daar aangekomen onze auto door de wasstraat gehaald en ingecheckd in ons laatste hotel. Op naar een mall voor een middagje shoppen.

Sanne wilde dit de hele vakantie al en kreeg nu haar zin. Bij alles wat ze ziet zegt ze dat ze het wil hebben. Met het argument:"Jij hebt toch zelf gezegd dat we gingen shoopen?"

Gelukkig voor haar hadden we op de heenweg maar 3 grote koffers bij en konden we nu een koffer bij kopen zodat er genoeg kleding ingeslagen kon worden.

We kwamen nog wat beroemdheden tegen in de Mall

Afsluiting bij de KFC en een gesprek met een "Homeless". Daarna onze koffers ingepakt en alles klaargezet voor vertrek. Sniff sniff. 3 weken is echt te weinig, we hadden nog wel langer willen blijven. Maar aan alles komt een eind.

Klaar voor vertrek.

Dag 20 Grand Canyon - Sedona

Vandaag is het zover, we mogen met een helikopter over de Grand Canyon gaan vliegen. Dit stond hoog op ons verlangslijstje. Op naar het vliegveld waar al verschillende helikopters klaar stonden. We hadden de tour van 45- 50 minuten plus een grotere helikopter.

Nadat we op gewicht ingedeeld waren en een instructie video gezien hadden mochten we dan eindelijk instappen. Jammer genoeg zaten we achterin maar de ramen aan de zijkant zijn zo groot je mist niets. Ik vond het heel "smoot" gaan de vlucht. Je voelt bijna niet dat je vliegt.

Toch heel iets anders om boven de Grand Canyon te vliegen dan vanaf de rand (rim) kijken. Nu zie je pas hoe immens groot het is.

Ook hier geldt dat je wel 100 foto's kunt plaatsen, elke hoek is anders. Maar als je ze allemaal wil zien kom maar langs dan laten we alles foto's zien de we gemaakt hebben. Ik waarschuw wel dat je dan even zoet bent. haha....

Zoals je ziet zijn ook de kleuren steeds anders. Ligt er maar net aan hoe de zon er op schijnt en hoeveel bewolking er is.

Hier is het wat groener. Er werd ook vertelt dat er nog een groep Indianen in de Grand Canyon leeft. Je kunt daar alleen komen wanneer je er naar toe Hiked.

Aan al het moois kwam ook een einde, ik ben blij dat we de lange vlucht hadden want voor mijn gevoel zaten we nog maar net iin de lucht toen we al weer terug waren.

Na het vliegen wilde ik nog een stukje langs de Rim lopen. Je hebt een heel mooi stuk dat je langs de Rim kunt lopen, in totaal is dit 11 km van Hermits Rest terug naar de Village. Een shuttlebus brengt je naar verschillden uitzichtpunten waar je je wandeling kunt starten. Je kan natuurlijk ook het hele stuk lopen. Maar daar hadden we geen zin in. Het werd maar een klein stukje van Hopi point naar Mohave point. een stukje van 1,3 km. Toen hadden ze al geen zin meer in lopen.

Wie weet ooit nog eens terug voor de totale 11 km.

Op naar Sedona. We kwamen daar rond 15:45 uur en hebben even lekker niets gedaan. Is ook nodig. De kinderen en papa hebben nog even gezwommen en die avond hebben we lekker in een restaurantje gegeten waar ik heerlijke pasta met kip en garnalen op heb. ik heb nog wat gelezen en de kinderen en Sjoerd een film gekeken.

We hebben besloten het morgen rustig aan te doen, we hoeven pas om 11 uur uit te checken.

Dag 19 Page - Grand Canyon

Vandaag "maar" een afstand van 136 mile te overbruggen. Zo'n 2,5 uur rijden. Lekker op ons gemak wakker geworden en wat gezocht voor het ontbijt. Dit werd bij Denny's en we hebben echt een lekker ontbijt gehad. Sjoerd wilde graag nog over de brug rijden die net voor de Glen Canyon Dam ligt. Over de brug gestopt bij een parkeerplaats en nog een foto gemaakt van de dam.

Daarna nog een stukje doorgereden en een uitzicht foto over Lake Powell gemaakt.

Op naar de Grand Canyon. Onderweg bij verschillende Indianen kraampjes gestopt maar niets gekocht. Tegen half vier reden we het Nationale Park Grand Canyon aan de Westzijde binnen. Onze eerste stop was dan ook bij Desert View Watchtower.

Hier kregen we de eerste glimp van de Grand Canyon. Blijft toch overweldigend.

Ik heb het gevoel dat het toch wel wat drukker is geworden dan in 1994 toen wij hier voor de eerste keer waren. En dan loopt het nu toch al echt naar het einde van het seizoen.

Onderweg kwamen we een grote Elk (Edelhert) tegen. Deze stond gewoon in de berm en was met zijn gewei bezig. Hier heb ik niet zo'n goede foto van. (Sanne vast wel, plus kort filmpje). Maar bij de Visitors Centrum zagen we er weer één. Voordat een Ranger iedereen op afstand hield kwamen we wel heel dichtbij.

Wat een mooi dier was dit. Waar hij uiteindelijk gebleven is dat weten we niet, deze was in ieder geval niet onder de indruk van alle mensen om hem heen.

Nog een laatste aanblik op de Grand Canyon voor vandaag om vervolgens ons hotel in Tusayan op te zoeken.


Mather Point

Morgen hebben we een helicoptervlucht over de Grand Canyon. We hebben hier heel veel zin in.

Dag 18 Antelope Canyon - Colorado river

Dit was een dag dat we nog vroeg op moesten staan we hadden nameijk de eerste tour in de Lower Antelope Canyon geboekt en die vertrok om 8:20. Dat betekent dat we er om 7:50 uur moesten zijn. Maar ook hier hebben we geen seconde spijt van. Je wordt door een Indian Guide door de canyon begeleid. Hij stelt ook meteen je camera of telefoon in zodat je de juiste instellingen hebt voor de mooiste foto's.

Het valt soms niet mee om een foto te maken waar niemand op staat. Het is best druk in de slot Canyon. Maar ik denk dat het ons toch goed gelukt is.

Ook hier kun je foto's blijven maken, wat is Amerika toch mooi !

Ik denk dat we in totaal een uur in de canyon zijn geweest. De guide vertelde ons waaruit de canyon is ontstaan. En wat de invloeden zijn van water, wind enz.

Wanneer je de canyon uit gaat en een foto neemt lijkt de uitgang heel nauw. Dit valt reuze mee en is voor iedereen goed te doen. Wanneer je in Page of omgeving bent is deze tour zeker aan te raden.

Er was nog een man die in zijn eentje reist. Hij was eigenlijk aan het verhuizen van California naar Texas. We raakte met hem aan de praat. De man had een hele mooie oude auto en die hebben we ook meteen maar op de foto gezet.

Het was rond 10 uur toen we weer vertrokken bij Antelope Caynon. Eerst maar eens wat water in slaan voor de komende dagen. Ik had gezien dat ze bij ons appartement een BBQ hadden dus ook maar wat vlees gekocht voor de BBQ voor vanavond. Boodschappen bij de Safeway betekent eerst een pasje van de winkel ophalen en dan overal korting op krijgen. Als echte Hollanders hebben we dit gedaan en achteraf met alles wat we gekocht hadden, scheelde het ons zo'n 33 dollar. De moeite waard toch?

Om 12:30 uur moesten we ons melden bij Colorado River Discovery. Ik had namelijk een river tour geboekt en zij zouden ons met een bus naar de boten brengen. Het is geen Wild Water Rafting maar een rustige tocht over de Colorado River. Je gaat tot voorbij Horseshoe Bend en keert dan weer terug.

De start was onderaan de Glenn Canyon dam.

Het was vrij warm op de boot maar onze gids zij dat het nog wel veel warmer kon zijn beneden in de canyon. Nou ik vond het al warm genoeg.

Het water daar in tegen zou maar 47 fahrenheit zijn werd gezegd. Als dit waar is dan was het water maar 8,33 graden Celcius. Halverwege werd er gestopt bij een strandje, je kon daar naar Petrogliefen gaan kijken. Sanne en Youri wilde graag in het water dus bleef ik bij hen. Sanne is een bikkel en ging meteen in het koude water. Bij Youri duurde het iets langer maar ook hij is er helemaal door gegaan. brrr...

Dan vaar je om de rots van Horseshoe bend. Deze hebben we de dag ervoor van bovenaf gezien. Hier beneden zie je niet dat je om een soort hoefijzer vaart.

Nog een klein stukje om deze rots en daarna met de motor aan terug naar Glenn Cannyon dam. Een mooie rustige tocht met hoge rotsen om je heen. Zo'n 3,5 uur later waren we weer terug bij onze auto.

Die avond de BBQ maar aangestoken en natuurlijk hadden we teveel vlees. Sjoerd heeft daarom de eigenaar van het motel, die voor op straat bij zijn kantoortje zat, uitgenodigd en zo werd het nog een heel gezellige avond.

Dag 17 Monument Valley - Horseshoe bend - Page

Wakker worden in onze Hogan, genieten is dat. Lekker gesapen in ons warme hutje. Dat hadden die Indianen toch goed voor elkaar.

Na een leuk gesprek met onze gastheer Laurence zijn we richting de ingang van Monument Valley gereden. Bij het Visitors Centrum ons ontbijt gehad en de eerste paar foto's van de bekende rotsformaties genomen.

Zicht vanaf het Visitors Centrum

Klaar voor de 17 mile lange Valley Drive door het park. Je rijdt op een onverharde weg maar is overal goed begaanbaar voor een normale auto. Hier en daar een hobbel. Je rijdt langs de bekende rotsformaties met onderweg verschillende punten waar je van het uitzicht kunt genieten of bij een indianen standje je sieraden kopen. Overal worden tours aangeboden en kun je een tochtje te paard maken. Wij hebben dus zelf gereden en dit ging prima.
De foto hieronder is het beroemde John Ford Point.

Helaas ging deze cowboy niet op zijn paard zitten voor het plaatje. Valley Drive is een leuke manier om de rotsen van dichtibij te zien en je echt in het Wilde Westen te wanen.

Zoals ik al vaker heb gezegd in alle verslagen, je kan wel 100 foto's opnemen in je verslag. Allemaal even mooi. Ik zou zeggen als je kan ga het zelf ontdekken. Dan proef je de sfeer die erbij hoort.

Na de Valley Drive doorgereden richting Page. Even gezocht waar we moesten zijn voor Horseshoe Bend en aan de wandeltocht begonnen. Door het mulle zand en in de volle zon,maar dan wordt je ook weer beloond met een prachtig uitzicht. (heb ik dat al niet vaker gezegd???)

Terug naar het parkeerterrein viel alles mee door het mulle zand. Halverwege stond een ranger die heerlijk cool water over je heen sprayt.
Op naar het motel. We waren rond 15:15 uur bij het motel en konden gelijk inchecken. Wat een ruimte, keuken, huiskamer, 2 slaapkamers en een badkamer. Gewoon een appartement. Hier houden we het wel 2 nachten vol. Heerlijk even niets gedaan en wat uitgerust van alle indrukken die we tot nu toe al gehad hebben.
Bijna naast het ons motel is een BBQ restaurant met live muziek. Echt Amerikaans, lange picknicktafels waar het gewoon aanschuiven is. Naast ons zaten aan de ene kant Duitsers en aan de andere kant een Belgisch stel. Natuurlijk ervaringen uitgewisseld.
Het eten kwam snel en smaakte ook nog eens goed, wat wil je nog meer.

Nu even het verslag bijwerken en op tijd weer slapen. Morgen hebben we de eerste tour naar Lower Antelope Canyon. We moeten al om 7:50 uur aanwezig zijn. (het is toch vakantie???)

Dag 16 Moab - Mesa Verde - Monument Valley

Vandaag een lange reisdag. Wat aanvankelijk niet zo'n lange reisdag zou zijn is door een grote wens van Sjoerd er toch 1 geworden. Hij wilde namelijk heel graag naar Mesa Verde en dit is even van de route af en weer terug. Zo gezegd zo gedaan, nadat we afscheid hadden genomen van Sam, niet nadat hij zijn wapenarsenal aan ons heeft laten zien, zijn we op weg gegaan naar Mesa Verde

Na zo'n 2 uur en drie kwartier rijden kwamen we aan bij Mesa Verde. Het was inmiddels 11:30 uur en gingen eerst maar eens tickets kopen voor een tour. We kozen voor de Balcony Tour. Bij deze tour moet je ladders op klimmen en door een nauwe gang kruipen. Dat zagen de kids wel zitten. De tour begon om 13 uur, tijd om nog even wat te eten en bij een overlook punt te kijken naar Cliff Palace.

Cliff Palace is de grootse Cliff Dwelling die is gevonden. Hier leefde heel veel indianen famillies samen. De reden waarom ze juist hier zijn gaan wonen is nog steeds niet helemaal duidelijk. Wel is duidelijk dat er een periode van droogte (23 jaar) was geweest en ze onder deze "dwellings" waterbronnen hadden.

Het was tijd voor onze Balcony tour. Met een ranger zijn we een andere Cliff Dwelling in gegaan en hebben alles bekeken.

Balacony House

De Ranger kon ons duidelijk vertellen hoe men hier vroeger leefde. Via ladders konden wij deze plaats bereiken. Terwijl de Ranger ons wees op "teen" en "vinger" gaten in de rotsen. Op die manier gingen de indianen naar hun huis. Je moet wel goed kunnen klimmen dan. Hebben wij even geluk dat ze er voor ons ladders hadden neer gezet.

Na dit bezoek aan Mesa Verde, wat zeker de moeite waard is, zijn we door gereden richting Monunment Valley. Een rit van 3 uur.
We kwamen daar voor zons ondergang aan en zijn eerst door gereden tot Mile Marker 13. De kenners onder ons weten in welke film dit punt te zien is.

Doordat de zon onder ging had je zeer mooi licht op de rotsen. De volgende dag zouden we de Valley drive gaan rijden dus hebben we nog een paar foto's langs de weg gemaakt en daarna onze "Hogan" opgezocht. Dit viel nog niet mee maar we hebben hem gevonden.

Het was opvallend warm in onze aarde hut. Wel wat anders dan de Yurt dit we eerder hadden. Er was zelfs electriciteit in de Hogan. Dit hadden we niet verwacht. Aangezien we al hadden gegeten en moe waren van de lange reisdag, hebben Sjoerd, Sanne en Youri nog een film gekeken en heb ik mijn boek uitgelezen. Daarna heerlijk geslapen.

Dag 15 Long Canyon Road - Shafer Trail

Voor vandaag had ik een Jeep gehuurd zodat we op onverharde wegen in de omgeving van Moab konden rijden. Hoog op mijn verlanglijstje stond de Shafer Trail en die hebben we dan ook gereden. Even wennen aan de Jeep maar daar gingen we dan. Eerst nog even langs een paar rotsen waar petrogliefen op waren getekend.

Je vindt deze heel veel hier in de omgeving.

Ook kwamen langs echte Dinosaurus sporen. Er was net een fimploeg aanwezig maar we werden mee naar de sporen genomen door een aardige vrouw die rotsen onderzoekt en heel enthousiast vertelde over de aangetroffen sporen.

Na deze oudheden was het tijd voor een dirt Road. Onze 4x4 zou dit moeten kunnen. Over de Long Canyon Road zouden we een stuk afsnijden richting Dead Horse State Park en cannyonlands. Zo gezegd zo gedaan..... Of toch niet???


Dit ging nog wel onder een rots door maar een klein stukje verder was het te ongelijk, aan één kant hoogteverschil wat Sjoerd nog probeerde op te lossen door een grote steen neer te leggen maar de Jeep wilde echt niet omhoog. Dan maar klein stukje achteruit naar beneden en keren wanneer het kon. Helaas moesten we nu wel een stuk terug en omrijden om bij Dead Horse State Park te komen. Het is niet anders.
Bij het State Park 10 dollar betaald (annual Pass NP is hier niet geldig) en naar het uitzichtpunt gereden. Het verhaal gaat dat de cowboy's hier de paarden naar toe dreven en dan de beste er uit pikten. De rest lieten ze weer gaan. Eén keer hebben ze de paarden aan het eind weer bij elkaar gedreven maar niet meer los gelaten zodat ze van honger en dorst stierven. Van daar de naam, Dead Horse State Park. Maar wat een uitzicht weer..

Dan op naar de Shafer Trail, even bij het Visitors Centrum binnen gegaan om te vragen naar de conditie van deze trail en voor een Permit voor de White Rim Road. Dit is een 100 mile lange dirt road die uit komt bij de Shafer trail. We willen deze een kleine 3 mile rijden tot je bij Musselman Arch komt. Daar weer keren en via de Shafer Trial verder die over gaat in de Potash Road, om vervolgens weer uit te komen op de weg naar Moab. Om 18 uur moesten we de Jeep ook weer inleveren.
In Cannyonlands is nog veel meer moois te zien maar we hadden alleen maar tijd voor de Shafer Trail Overlook.

Hier moesten we dus naar beneden. Het lijkt enger dan het is. Het is eigenlijk een hele leuke rit moet schitterend uitzicht. Ik zei al tegen Sjoerd dat het een kleiin beetje op de Grand Canyon leek.

Even de zijweg White Rim Road naar Musselman Arch. Goed dat we deze weg niet helemaal af moeten rijden, 100 mile. Anders zouden we nooit op tijd terug zijn.

Musselman Arch.

Sjoerd dacht dat we het misschien niet zouden halen om op tijd terug te zijn maar dit is gelukt. Met zijn uitstekende rijkunsten, hier en daar wat door elkaar geschud waren we mooi op tijd terug. Zo konden we de Jeep nog schoon spuiten en aftanken.

Ik zou hier wel 100 foto's kunnen plaatsen van deze mooie route maar ik laat het bij deze ene. Dat zegt genoeg over de hele trail.

Nog 1 nacht bij onze lieve gastheer Sam. En dan weer door richting Monument Valley.

Foto is iet wat wazig maar ik wilde hem toch met jullie delen.

Dag 14 Fiery Furnace - Arches NP

Op tijd opgestaan, ontbeten met het lekkere brood van Sam en onze tas ingepakt met genoeg water voor de hike. Om 9 uur moeten we in Arches National park zijn voor de Fiery Furnace tour. Rond 8:45 waren we dan ook netjes op het verzamelpunt. Helaas hing er net een wolk met onweer boven het gebied waar wij zouden gaan lopen. De Ranger, Christian, die ons zou begeleiden zei dat we een half uurtje moetsten wachten zodat de onweer weg kon trekken.

Uiteindelijk rond 9:20 uur vertrokken. Ik kan nu zeggen wat een leuke hike. Ook zeker voor wat oudere kinderen. De Ranger vertelt veel over de omgeving en de planten die er groeien. Ondertussen kom je op plekken waar je anders niet zou komen. In dit gebied heb je een Permit nodig.

Het was soms klimmen en klauteren maar nergens echt moeilijk. Het tempo ligt ook niet zo hoog omdat je met een man of 20 bent en iedereen moet het bij kunnen houden.

Om elke hoek vindt je wel een juweeltje.

Ik denk dat de tocht wel zo'n 3 uur of iets langer in beslag heeft gemomen maar het was zekere de moeite waard. Ik zou hem zo weer willen doen. Wanneer je deze hike met een Ranger wil bijwonen, op tijd reserveren, dit kan gewoon via de internet site van Arches National Park. Ik zeg doen wanneer je naar Arches gaat.

Het was al weer warm geworden en een lange hike naar bijvoorbeeld Delicate Arch zagen we op dit moment niet zitten. Middag op de dag wanneer het op zijn warmst is, je kan dit beter tegen zonsondergang doen. Wel hebben we Delicate Arche gezien vanaf het upper viewpoint. Je kan Utah niet verlaten als je deze arch niet hebt gezien. Het is immers de arch die op de nummerplaten van Utah staat.


Daarna nog een aantal Arches gezien in de Windows Section en natuurlijk mag Balanced Rock niet ontbreken.

Die avond nog lekker gegeten in een cafe/bar. Ze hadden daar heel veel tv's met verschillende sportkanalen. Eigenlijk niet gezellig, je zit steeds naar een tv te kijken. Het eten was wel lekker.

Morgen hebben we voor een dag een Jeep gehuurd en gaan we de dirt roads onveilig maken